Άγιος Παΐσιος : «Πρέπει να σπείρουμε, για να δώσει ο Θεός.»
Γέροντα, κάθε μέρα λέω: «Από αύριο θα προσέχω, θα διορθωθώ», άλλα και πάλι πέφτω στα ίδια.
-Να βάζεις τον Θεό μπροστά ̇ να λες: «με την δύναμη του Θεού, θα προσπαθήσω να διορθωθώ», αυτό σημαίνει ότι δέχεσαι βοήθεια. Ζητάς και από τον Θεό να σε βοηθήσει και ρίχνει ο Θεός το βλέμμα Του επάνω σου. Κάνεις και την μικρή σου προσπάθεια και προχωρείς. Ποιος, όταν δει ένα μικρό παιδάκι να προσπαθεί με τα χεράκια του να κυλήσει μια κοτρόνα, δεν θα τρέξει να το βοηθήσει, για να μην παιδεύεται; Έτσι και ο Θεό, όταν δει την μικρή σου προσπάθεια, θα σε βοηθήσει να νικήσεις.
Μερικοί, ενώ δεν καταβάλλουν καμία προσπάθεια να διορθωθούν, λένε: «Χριστέ μου, έχω αυτά τα πάθη. Εσύ, μπορείς να με απαλλάξεις ̇ απάλλαξε με». Ε, πώς να βοηθήσει τότε ο Θεός; Για να βοηθήσει ο Θεός πρέπει να καταβάλει ο άνθρωπος την προσπάθεια που μπορεί. Δηλαδή είναι μερικά πράγματα που πρέπει να κάνει ο ίδιος ο άνθρωπος, για να βοηθήσει μετά ο Θεός. Σε καμία περίπτωση δεν βοηθιέται, αν δεν θέλει να βοηθήσει ο ίδιος τον εαυτό του.
Εμείς μερικές φορές πάμε να αποκαταστήσουμε την Χάρη και τα χαρίσματα του Θεού με ένα μαγικό τρόπο. Νομίζουμε πως χωρίς αγώνα θα αποκτήσουμε μια αρετή ή ακόμα και θα αγιάσουμε. Για να δώσει όμως ο Θεός, πρέπει να σπείρουμε. Πώς θα δώσει ο Θεός χωρίς να εργαστούμε; Τι λέει το τροπάριο; «Της ερήμου το άγονον εγεώργησας» [i]. Ο Θεός ρίχνει – ρίχνει βροχή, μαλακώνει το χώμα, αλλά και εμείς πρέπει να «γεωργήσουμε» το χωράφι μας. Το χώμα είναι έτοιμο, αλλά πρέπει να βάλουμε το υνί στο χωράφι και να το σπείρουμε ̇ και ό,τι σπείρουμε, θα θερίσουμε. Αν όμως δεν οργώσουμε, πώς θα σπείρουμε; Κι αν δεν σπείρουμε, τι θα θερίσουμε;
Γι’ αυτό να μη ρωτάτε μόνο τι μπορεί να κάνει ο Θεός, αλλά να ρωτάτε και τον εαυτό σας τι μπορείτε να κάνετε κι εσείς. Η τράπεζα του Χριστού δίνει πολύ μεγάλο τόκο. Αλλά, αν δεν κάνουμε κατάθεση στην τράπεζα, πώς θα κάνουμε ανάληψη;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ
ΠΗΓΗ: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ΄ ( ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ )
[i] Από το Απολυτίκιο των Οσίων: «Ταις των δακρύων σου ροαίς».