Άγιος Παΐσιος: Έγιναν και οι καρδιές σιδερένιες…
Επειδή οι ανθρώπινες ευκολίες ξεπέρασαν τα όρια, έγιναν δυσκολίες. Πλήθυναν οι μηχανές, πλήθυνε ο περισπασμός, έκαναν και τον άνθρωπο μηχανή, και τώρα οι μηχανές και τα σίδερα κάνουν κουμάντο και τον άνθρωπο. Γι΄ αυτό έγιναν και οι καρδιές των ανθρώπων σιδερένιες. Με όλα αυτά τα μέσα που υπάρχουν, δεν καλλιεργείται η συνείδηση των ανθρώπων. Παλιότερα οι άνθρωποι δούλευαν με τα ζώα και ήταν σπλαχνικοί. Αν φόρτωνες το ζώο λίγο περισσότερο και το κακόμοιρο γονάτιζε, το λυπόσουν. Αν ήταν νηστικό κι κοίταζε με παράπονο, σου ράγιζε την καρδιά. Θυμάμαι όταν αρρώσταινε η αγελάδα μας, υποφέραμε κι εμείς, γιατί την θεωρούσαμε μέλος της οικογένειάς μας. Σήμερα οι άνθρωποι έχουν τα σίδερα και έχουν καρδιές σιδερένιες. Έσπασε ένα σίδερο; οξυγονοκόλληση. Χάλασε το αυτοκίνητο; το πάνε στο γκαράζ. Αν δεν γίνεται, το πετάνε ̇ δεν το πονάνε. Σου λέει: «Σίδερο είναι!» Δεν δουλεύει καθόλου η καρδιά. Έτσι όμως καλλιεργείται η φιλαυτία, ο εγωισμός.
Δεν σκέφτεται τον άλλο σήμερα ο άνθρωπος. Παλιά, αν έμενε το φαγητό για την άλλη μέρα, θα χαλούσε, και σκέφτοταν οι άνθρωποι και κανένα φτωχό. «Προκειμένου να χαλάσει, έλεγαν, ας το δώσω στον φτωχό». Ένας που είχε πνευματική κατάσταση έλεγε: «Να φάει πρώτα ο φτωχός και ύστερα εγώ». Τώρα το βάζουν στο ψυγείο και δεν θυμούνται τον άλλον που έχει ανάγκη. Θυμάμαι, όταν είχαμε καλή σοδιά από λαχανικά κ.λπ., δίναμε και στους γείτονές μας ̇ τα μοιράζαμε. Τι να τα κάναμε τόσα; Έπειτα θα χαλούσαν κιόλα. Τώρα έχουν τα ψυγεία. «Γιατί να δώσουμε στους άλλους; σου λέει. Τα βάζουμε στο ψυγείο και τα έχουμε για μας». Άφησε που τόνους ολόκληρους πετούν ή θάβουν στην χωματερή και εκατομμύρια άνθρωποι αλλού πεινούν.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ
ΠΗΓΗ: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Α’ ( ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ )