Πνευματικά άνθη Μεγάλου Βασιλείου
Το να μελετήσει κάποιος τα έργα του Μεγάλου Βασιλείου, είναι σαν να μπεί σ’έναν κήπο με ποικιλία καλλιεργειών. Χαίρετε τη σοφία του, θαυμάζει την εμπειρία του, ενθουσιάζεται με τον καθάρο και αυστηρό του λόγο και μένει κατάπληκτος από τις προσωπικές του περιπέτειες. Όμως οι άνθρωποι της εποχής μας δεν μπορούν να μελετήσουν τα κείμενα του Αγίου, γι’αυτό καταφεύγουν στις μεταφράσεις. Αλλά και πάλι δεν έχουν τον ελεύθερο χρόνο για να εντρυφήσουν σε αυτά. Έτσι μένουν άγνωστα στους πολλούς, παρόλο που όλοι τιμούν τον Άγιο και αναγνωρίζουν ότι πράγματι υπήρξε Μέγας.
Τα έργα του Μεγάλου Βασιλείου, θα σχολιαστούνε σύντομα στα παρακάτω αποσπάσματα για να γίνουν προσιτά τα σωτηριώδη μηνύματά τους, τα οποία τόσο έχει ανάγκη ο σύγρονος άνθρωπος που επιλέγει τηνεέν Χριστώ ζωή. Τονίζει στον πρόλογο του βιβλίου Πνευματικά Άνθη, ο Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
Το φώς του Ευαγγελίου
Οί κοσμικοί άνθρωποι συνήθως καυχώνται για τις σπουδές τους, τα πτυχία και τους τίτλους τους και δεν δέχονται την παραμικρή αμφισβήτηση από κανέναν. Αντίθετα, οί άνθρωποι τού Θεού θεωρούν τις σπουδές τους και τις επιδόσεις τους μικρότερης αξίας σε σύγκριση με την κατά Θεόν σοφία, την οποία ταπεινά αγωνίζονται να αποκτήσουν. Είναι αξιοπρόσεκτα τα λόγια του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος, ενώ είχε αποκτήσει την κατά κόσμων σοφία, στράφηκε με ολοκληρωτική αφοσίωση « προς το θαυμαστόν φώς της αλήθειας του Ευαγγελίου» : Εγώ δαπάνησα πολύ χρόνο στη ματαιότητα καί ξόδεψα όλη σχεδόν τη νεότητα μου στη ματαιοπονία στην οποία επιδόθηκα ασχολούμενος με την πρόσληψη των διδαγμάτων της υπό του Θεού μωρανθείσης σοφίας. Κάποτε, σαν να σηκώθηκα από βαθύ ύπνο, κοίταξα προς το θαυμαστό φώς της αληθείας του Ευαγγελίου, είδα το άχρηστο της σοφίας των αρχόντων του αιώνος τούτο των καταργουμένων, θρήνησα για την ελεεινή μου ζωή και ευχήθηκα να μου προσφερθεί χειραγωγία για να εισαχθώ στα δόγματα της ευσέβειας. Και πρώτα απ’ όλα φρόντισα να διορθώσω κάπως το ήθος μου, το οποίο είχε διαστραφεί από τη συναναστροφή μου με τους φαύλους. Μελέτησα λοιπόν το Ευαγγέλιο και βρήκα εκεί τη διδασκαλία ότι ή σπουδαιότερη προυπόθεση για την τελείωση είναι η πώληση των υπαρχόντων και η διάθεση των χρημάτων στους φτωχούς αδελφούς και γενικά η αμεριμνησία διά την παρούσα ζωή και η έλλειψη συμπάθειας της ψυχής πρός τα υλικά πράγματα του κόσμου τούτο. Βρήκα κάποιον από τους αδελφούς πού είχε επιλέξει αυτό το δρόμο της ζωής, και περάσαμε μαζί τούτη τη σύντομη τρικυμία στην αρχή του πνευματικού αγώνα!
Πηγή: Πνευματικά Άνθη Μεγάλου Βασιλείου
Επιμέλεια: Ιερός Ναός Αγίου Νικάνορος